7 lipca 2013 roku odbyła się w Muzeum Wsi Radomskiej potańcówka „na dechach”. Do tańca przygrywały kapele: Zdzisława Kwapińskiego oraz Wiesławy Gromadzkiej.
Kapela Zdzisława Kwapińskiego z Radomia
Kapela Zdzisława Kwapińskiego została założona w latach 80-tych. Trzonem zespołu zawsze był jej lider – Pan Zdzisław. Przez wszystkie lata działalności współpracowało z nim wielu muzyków.
Początkowo tematyka utworów ogniskowała się głównie na pieśniach weselnych, które wykonywali już podczas prowadzenia pary młodych ko kościoła, ale także na występach scenicznych. Zespół grywał również na zabawach organizowanych w remizach
i „na dechach”. Jak twierdzi Pan Zdzisław, obok przyśpiewek „niesfornych i zawadiackich”, prezentowali tam sentymentalne ballady, piosenki biesiadne i dożynkowe oraz marsze – „wędrowce”.
Jeżeli chodzi o sukcesy na płaszczyźnie muzycznej, Pan Zdzisław najbardziej dumny jest z wygranej w przeglądzie kapel ludowych, który odbył się w 1984 roku w Przysusze oraz ze zdobycia drugiego miejsca i nagrody specjalnej w konkursie kapel weselnych odbywającym się rok później. Poza tym w czerwcu 2007 roku podczas Dni Kolbergowskich w Przysusze został wyróżniony jako skrzypek. Tym samym został delegowany do Kazimierza Dolnego na odbywający się miesiąc później Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych, gdzie został laureatem nagrody w dziedzinie soliści instrumentaliści..
Kapela Zdzisławy Gromadzkiej
Wiesława Gromadzka występuje od lat 60 XX w. Wraz z ojcem Stefanem Kołacińskim oraz Jerzym Sochą na barabanie tworzyli Kapelę Kołacińskich. Pierwszy sukces odnieśli na Festiwalu w Kazimierzu w 1972 roku. Gdy Pani Wiesława założyła rodzinę, przerwała granie. Pod koniec lat 90 kapela znowu zaczęła pojawiać się na weselach, uroczystościach rodzinnych oraz na estradzie. Wiesława Gromadzka jest dziś jedyną muzykantką grającą na harmonii pedałowej w regionie radomskim.
Harmonia pedałowa - typowo polski ludowy instrument muzyczny. Powstała
w wyniku połączenia elementów konstrukcyjnych harmonii oraz fisharmonii. Pierwsze polskie harmonie pedałowe budowano w warszawskiej pracowni Piotra Stamirowskiego od 1900 roku. Najczęściej "pedałówki" mają 24 basy w trybie durowym, co znacząco wpływa na lekkość instrumentu. Zdarzają się takżę egzemplarze 64-basowe, ze zmianami akordów durowych, molowych, septymowych. Konstrukcja pedałowa (miechy wtłaczają powietrze poprzez pionową rurę łączącą pedały z miechem) miała za zadanie odciążenie lewej ręki grające. Harmonie pedałowe wchodzą w skład kapel przede wszystkim z regionów: radomskiego, świętokrzyskiego oraz Kurpii Zielonych.
W Muzeum Pani Wiesława wystąpiła wraz z uczniami Pana Jana Gacy – Agnieszką
i Mateuszem Niwińskimi.
Zapraszamy na kolejne potańcówki z cyklu „Lato na wsi” 21 lipca, 4 sierpnia i 25 sierpnia.
