Data urodzin Chopina: 1 marca 1810 r. (ewentualnie noc z 1 na 2 marca) jest według najnowszych badań znacznie bardziej prawdopodobna, niż zapisana w aktach: 22 lutego.
W rocznicę urodzin Fryderyka Chopina prezentujemy Państwu najnowszy obiekt związany z kompozytorem, który wzbogacił kolekcję Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze.
Medalion „Chopin” wykonał w II poł. XX w. Stanisław Sikora (1911-2000), polski rzeźbiarz, medalier, poeta i sportowiec; autor licznych pomników, rzeźb, medali i tablic pamiątkowych.
Darczyńcą jest Tomasz Stanisław Sikora, syn artysty, wybitny polski fotograf, twórca teatralnych i filmowych plakatów, ilustracji książkowych, realizator prac dla światowych agencji reklamowych.
Owalny, jednostronny medalion przedstawia portret Fryderyka Chopina, wizerunek lewego profilu głowy. Lewa krawędź obiektu z pionowymi równoległymi żłobkowaniami. Twarz i włosy opracowane w formie delikatnego odcisku, plastycznego konturu rysów, płynnie przechodzącego w tło, powierzchnia medalionu gładka. Odlew w brązie, średnica 15 cm.
Obiekt zostanie wyeksponowany w przestrzeni wystawy biograficznej Oskara Kolberga, który był biografem Fryderyka Chopina.
Rodziny Kolbergów i Chopinów łączyły liczne więzi przyjaźni, sąsiedztwa, wspólnota losów i zainteresowań. Zafascynowany twórczością Chopina Kolberg, nie tylko znał go osobiście, ale też często, także jako sąsiad Chopinów, słyszał muzykę wykonywaną przez wielkiego kompozytora. Stał się wielbicielem i wytrawnym znawcą jego twórczości
Podczas pobytu w Krakowie, około 1871 r. zaczął sukcesywnie gromadzić wszelkie materiały dotyczące F. Chopina. Czynił to przez kolejnych 15 lat z zamiarem napisania biografii kompozytora. Potwierdza to fragment listu, w którym Kolberg wyraża żal, że rodzinie Chopinów przekazane zostały nuty i listy, które posiadał Wilhelm, brat Oskara: Dziwi mnie mocno – pisał Kolberg o bracie – dlaczego mnie takowych nie przysłał do Krakowa, wiedząc, że ja zbieram tego rodzaju rzeczy, zamyślam studium o Chopinie napisać[1]. Kilka utworów Chopin podarował lub zadedykował Wilhelmowi (przyszłemu kartografowi, metrologowi i inżynierowi dróg i mostów, który napisał do niego w Szafarni „tylko połową pióra”): Mazurka As-dur op. 7 nr 4, Walc h-moll op. 69 nr 2 i Poloneza b-moll (Adieu à Guillaume Colberg [Pożegnanie Wilhelma Kolberga]).
Ostatecznie Oskar Kolberg biografii Chopina nie zdążył napisać. Bogactwo zgromadzonych przez niego materiałów okazało się jednak nieocenioną pomocą dla dwóch pierwszych biografów Chopina: Maurycego Karasowskiego i Marcelego Antoniego Szulca.
Fryderyk Chopin był jednym z życzliwych, ale i krytycznych odbiorców prac Oskara Kolberga. W Paryżu otrzymał do przeczytania fragment zbioru pieśni ludowych zebranych i opracowanych przez Kolberga. W liście do rodziny w 1847 r. napisał: dobre chęci, za wąskie plecy. Często podobne rzeczy widząc myślę, że lepiej nic, bo mozół ten tylko skrzywia i trudniejszą robi pracę geniuszowi, który kiedyś tam prawdę odwikła. A aż do czasu owego wszystkie te piękności zostaną z przyprawianymi nosami, różowane, z poobcinanymi nogami albo na szczudłach, i pośmiewiskiem będą tym, co lekko na nie spojrzą[2]. W końcowej części korespondencji zamieścił jednak ważne przesłanie: Powiedzcie podziękowanie Kolbergowi za jego mozolną pracę.
Opr. A. Zarychta-Wójcicka
[1] Źródło: https://chopin.nifc.pl/pl/chopin/osoba/6307. Dostęp: 1.03.2023.
[2] Źródło: https://chopin.nifc.pl/en/chopin/list/269_to-family-in-warsaw. Dostęp: 1.03.2023.
